Ψυχραιμία, Κυρ-Γιάννη!
http://topontiki.gr/article/37434
Της Κατερίνας Αγγελιδάκη
Tο να είσαι εγγράμματος
είναι μια σεβαστή ιδιότητα.
Το να είσαι άνθρωπος των γραμμάτων
είναι, επίσης, σοβαρή ευθύνη,
που σου υπαγορεύει ότι πρέπει να σκέφτεσαι τι λες, πότε το λες και, κυρίως, πώς το λες.
είναι μια σεβαστή ιδιότητα.
Το να είσαι άνθρωπος των γραμμάτων
είναι, επίσης, σοβαρή ευθύνη,
που σου υπαγορεύει ότι πρέπει να σκέφτεσαι τι λες, πότε το λες και, κυρίως, πώς το λες.
Από τους πολιτικούς
δεν περιμένουμε πολλά εδώ και χρόνια.
Σε αυτούς θα προσθέσω και μεγάλη μερίδα των ανθρώπων του πολιτισμού, οι οποίοι έκαναν γαργάρα την κοινωνική θύελλα που ξεσήκωσε στη
χώρα μας το μνημόνιο, προτιμώντας να είναι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ,
με προβαλλόμενο όραμα μια μεταρρυθμισμένη Ελλάδα (πτωχών υπηκόων)
και κρυμμένη αγωνία μήπως χάσουν τα δικά τους προνόμια των «ιερών αγελάδων».
δεν περιμένουμε πολλά εδώ και χρόνια.
Σε αυτούς θα προσθέσω και μεγάλη μερίδα των ανθρώπων του πολιτισμού, οι οποίοι έκαναν γαργάρα την κοινωνική θύελλα που ξεσήκωσε στη
χώρα μας το μνημόνιο, προτιμώντας να είναι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ,
με προβαλλόμενο όραμα μια μεταρρυθμισμένη Ελλάδα (πτωχών υπηκόων)
και κρυμμένη αγωνία μήπως χάσουν τα δικά τους προνόμια των «ιερών αγελάδων».
Ειδική περίπτωση, που μας απασχολεί στη σημερινή στήλη,
είναι ο συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης,
του οποίου τα μυθιστορήματα αγαπιούνται ιδιαιτέρως από το ευρύ κοινό
και σκαρφαλώνουν στις πρώτες θέσεις των ευπώλητων βιβλίων.
Η αναγνωρισιμότητα του κ. Ξανθούλη καθιστά «ειδήσεις» τα λεγόμενά του,
από τα οποία εκπέμπεται ένα μήνυμα προς μαζική κατανάλωση.
Γι’ αυτό, θα περίμενε κανείς όσα λέει δημόσια ο συγγραφέας
να αντανακλούν ένα αίσθημα ευθύνης προς τους αποδέκτες του.
είναι ο συγγραφέας Γιάννης Ξανθούλης,
του οποίου τα μυθιστορήματα αγαπιούνται ιδιαιτέρως από το ευρύ κοινό
και σκαρφαλώνουν στις πρώτες θέσεις των ευπώλητων βιβλίων.
Η αναγνωρισιμότητα του κ. Ξανθούλη καθιστά «ειδήσεις» τα λεγόμενά του,
από τα οποία εκπέμπεται ένα μήνυμα προς μαζική κατανάλωση.
Γι’ αυτό, θα περίμενε κανείς όσα λέει δημόσια ο συγγραφέας
να αντανακλούν ένα αίσθημα ευθύνης προς τους αποδέκτες του.
Κι όμως.
Μια ανάγνωση να κάνει κανείς
στην απομαγνητοφωνημένη, πρόσφατη συνέντευξή του στον Βήμα FM 99,5
θα βρεθεί μπροστά σε ένα μνημείο φανατισμού,
που όμοιό του δεν έχουμε δει τον τελευταίο καιρό από άνθρωπο των γραμμάτων.
Ο κ. Ξανθούλης, προφανώς απογοητευμένος
από τα μεγάλα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει η χώρα,
μοιάζει να μη σκέφτεται σχεδόν τι λέει,
ανακατεύοντας λέξεις, σκέψεις, ιδέες, έχθρες, σε ένα εκρηκτικό λεκτικό μείγμα
πολύ κατώτερο των περιστάσεων, φτάνοντας στο σημείο να αναπολήσει
μέχρι και… τη θανατική ποινή χαρακτηρίζοντάς την ως «πολύ πολιτισμένη».
Μια ανάγνωση να κάνει κανείς
στην απομαγνητοφωνημένη, πρόσφατη συνέντευξή του στον Βήμα FM 99,5
θα βρεθεί μπροστά σε ένα μνημείο φανατισμού,
που όμοιό του δεν έχουμε δει τον τελευταίο καιρό από άνθρωπο των γραμμάτων.
Ο κ. Ξανθούλης, προφανώς απογοητευμένος
από τα μεγάλα αδιέξοδα στα οποία έχει περιέλθει η χώρα,
μοιάζει να μη σκέφτεται σχεδόν τι λέει,
ανακατεύοντας λέξεις, σκέψεις, ιδέες, έχθρες, σε ένα εκρηκτικό λεκτικό μείγμα
πολύ κατώτερο των περιστάσεων, φτάνοντας στο σημείο να αναπολήσει
μέχρι και… τη θανατική ποινή χαρακτηρίζοντάς την ως «πολύ πολιτισμένη».
Ο κ. Ξανθούλης, μαζί με την «τακτοποίηση» των εγκληματιών με ένα τρισάγιο
και τη δυσανεξία του απέναντι
«σε όλα αυτά τα δήθεν ανθρωπιστικά που εξανθρωπίζουν την απανθρωπιά»,
τα βάζει με όλους και με όλα:
με τις βαμμένες ξανθές κυρίες,
με αυτούς που πίνουν καφέ στις καφετέριες,
με την πλαστική σαγιονάρα,
με τον κ. Παπαδημούλη που «δεν προλαβαίνει να αλλάξει σώβρακο» επειδή είναι στα κανάλια, υποστηρίζοντας ότι
η καλύτερη λύση για όλα είναι «πολύς βούρδουλας».
και τη δυσανεξία του απέναντι
«σε όλα αυτά τα δήθεν ανθρωπιστικά που εξανθρωπίζουν την απανθρωπιά»,
τα βάζει με όλους και με όλα:
με τις βαμμένες ξανθές κυρίες,
με αυτούς που πίνουν καφέ στις καφετέριες,
με την πλαστική σαγιονάρα,
με τον κ. Παπαδημούλη που «δεν προλαβαίνει να αλλάξει σώβρακο» επειδή είναι στα κανάλια, υποστηρίζοντας ότι
η καλύτερη λύση για όλα είναι «πολύς βούρδουλας».
Πολύ λιγότερο ενοχλείται από τη Χρυσή Αυγή,
την οποία αγναντεύει με απόλυτη ψυχραιμία
θεωρώντας την «προϊόν αυτού του κλίματος».
Δυστυχώς, κάποια σωστά που επισημαίνει,
μπερδεύονται μέσα στον βόρβορο της λεκτικής τρικυμίας,
μέσα στον οποίο βυθίζεται, επίσης, το μήνυμα.
Αν ήταν άλλοι καιροί, θα γελούσαμε.
Τώρα απλώς μας κόβεται η ανάσα.
την οποία αγναντεύει με απόλυτη ψυχραιμία
θεωρώντας την «προϊόν αυτού του κλίματος».
Δυστυχώς, κάποια σωστά που επισημαίνει,
μπερδεύονται μέσα στον βόρβορο της λεκτικής τρικυμίας,
μέσα στον οποίο βυθίζεται, επίσης, το μήνυμα.
Αν ήταν άλλοι καιροί, θα γελούσαμε.
Τώρα απλώς μας κόβεται η ανάσα.
Ο ξανθουλης μια χαρα τα λεει, το προβλημα ειναι ποιος θα βαλει ολη αυτη την εξεγερμενη νεολαια να δουλεψει. Και επειδη ειδα το "αλλος ενας που συνηθισε το τερας" στην αρχη του αρθρου, ξερεις ποιος το ειπε πρωτος αυτο; Ο Χατζιδακις ! Που δηλωνε δεξιος! Που οι νεοι σαν εσενα της εποχης αποκαλουσαν "φασιστα". οποτε ασε τις αντιμνημονιακες ρητορειες και πηγαινε να κανεις καμια δουλεια, γιατι ο ξανθουλης στον οποιο επιτιθεσαι εχει κανει πολλη δουλεια στη ζωη του.
ΑπάντησηΔιαγραφή