Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Το παλτό-ΤΗΣ ΛΩΡΗΣ ΚΕΖΑ























http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=660887#.VJU2RRC9w1u.twitter

Συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε αριθμούς και να μετράμε πόσες γυναίκες εκλέγονται σε δημοτικά συμβούλια, πόσες στη Βουλή, πόσες γίνονται υπουργοί. 

Πέρα από τα ποσοστά θα πρέπει να μας προβληματίσει ο τρόπος με τον οποίο ο πολιτικός κόσμος υποδέχεται τις γυναίκες. Το σνιφάρισμα ενός παλτού κατά τη διάρκεια της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας είναι απολύτως ενδεικτικό. Ο Γρηγόρης Ψαριανός, καθισμένος σε έδρανο της Βουλής μυρίζει το ρούχο της Ραχήλ Μακρή προκαλώντας τη θυμηδία των άλλων ανεξάρτητων βουλευτών.

Μέσα από αυτή τη σκηνή, με το παλτό, συμπυκνώνεται όλος ο σεξισμός απέναντι στις γυναίκες. Η ενασχόληση με την πολιτική γίνεται για τις γυναίκες μια οδυνηρή εμπειρία. Πέρα από τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν με το κόμμα τους, με τους ψηφοφόρους αλλά και με την συνείδησή τους, έχουν ένα επιπλέον ζήτημα να αντιμετωπίσουν. Πρέπει να υπερασπίζονται τον εαυτό τους ως ειδική, υποδεέστερη κατηγορία δημοσίων προσώπων. Δεν είναι βουλευτές είναι γυναίκες βουλευτές οπότε ο κάθε Ψαριανός έχει δικαίωμα να τις αντιμετωπίζει ως μια μυρωδιά, ως Chanel No 5. 
H Ραχήλ Μακρή γνώριζε από την πρώτη μέρα που μπλέχτηκε με την πολιτική ότι θα βρισκόταν σε δυσκολότερη θέση από τους άνδρες συναδέλφους της. Είναι προφανές ότι η ίδια δεν θα μπορούσε ποτέ να αστειευτεί λέγοντας ότι κοιμήθηκε με τη μισή πόλη που την εξέλεξε. Θα την εξαφάνιζαν. Ο Τατσόπουλος, ο εραστής της μισής Αθήνας, δίνει στον εαυτό του το δικαίωμα να κάνει πλάκα με τη συνάδελφό του. Θα γελούσε άραγε εάν η Ραχήλ Μακρή σνίφαρε το γιλέκο εκστρατείας του Ψαριανού; Το πιο πιθανό είναι να χαρακτήριζε τη γυναίκα στερημένη και στον άνδρα να απένειμε τα ένσημα της βαρβατίλας.    
Για να δούμε όμως την περίπτωση της Ραχήλ Μακρή, που δεν κληρονόμησε έδρα, που δεν είναι τσιράκι της άρχουσας τάξης ούτε έχει γενικώς κάποιον προστάτη. Η Μακρή κατάφερε κάτι δύσκολο: να ανελιχθεί μόνη της σε ένα ανδροκρατούμενο σύμπαν. Η πλειονότητα των γυναικών που ασχολείται με την πολιτική αρκείται σε βοηθητικές δουλειές. Αναλαμβάνουν τη γραμματειακή υποστήριξη, παρίστανται βοηθητικά στα κομματικά γραφεία, διακινούν προεκλογικό υλικό. Είναι εξαιρέσεις όσες ανεβαίνουν στην κομματική ιεραρχία και αναλαμβάνουν θέσεις δημόσιας ευθύνης και εξουσίας.  
Η ενασχόληση με τη δημόσια σφαίρα παραμένει προνόμιο των ανδρών, όπως ακριβώς συνέβαινε στην αρχαία δημοκρατία των ελεύθερων Αθηναίων ανδρών. Οι γυναίκες συνδέονται με την ιδιωτική σφαίρα της ζωής, με την οικογένεια, με το σπίτι, με τη μητρότητα. Οι σχετικές επισημάνσεις του Αριστοτέλη περιγράφουν όχι μόνο την αρχαιότητα αλλά και τη σύγχρονη εποχή.
Οι γυναίκες που πολιτεύονται μόλις καταφέρουν να κερδίσουν ένα έδρανο ή κάποια άλλη θέση εξουσίας πρέπει να υπερασπιστούν την όποια εμφάνισή τους. Την καλή ή την κακή. Οι εμφανίσιμες γυναίκες πολιτικοί πρέπει να αποδείξουν ότι εκτός από καλλίγραμμες, καλοντυμένες ή ευπαρουσίαστες είναι και έξυπνες. Αν πάλι έχουν την ατυχία να είναι δύσμορφες ή ακαλαίσθητες , αντιμετωπίζουν τη χλεύη. Το σνιφάρισμα είναι νέο πεδίο: θα υπερασπίζονται εφεξής και το άρωμά τους.
Η Ραχήλ Μακρή απαξιοί. Δεν ασχολείται με το θέμα. Είπε απλά: «Οι άνθρωποι είναι βλήματα και με βλήματα δεν ασχολούμαι». Θα πρέπει λοιπόν να ασχοληθούμε οι υπόλοιποι. Η ανοχή είναι συνενοχή. Κάτι ακόμα. Είναι εξίσου σεξιστική και απαράδεκτη η στάση των βουλευτών που κάθονταν δίπλα στον Ψαριανό. Ο Λυκούδης, ο Μπόλαρης, ο Αηδόνης γελούν. Με το γέλιο επικροτούν. Αυτό να το θυμηθούν οι ψηφοφόροι, άνδρες και γυναίκες, που δεν συμμερίζονται τη χοντροκοπιά.   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου