Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2015

Ποιον θέλει για αντίπαλο ο Τσίπρας!-ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΠΑΠΠΑ













 













Συντάκτης: 

Στη Νέα Δημοκρατία ψάχνουν τον αντι-Τσίπρα και θέτουν σε δεύτερο επίπεδο τα ιδεολογικά και τα πολιτικά ζητήματα. Μοιάζει φυσιολογική αντίδραση για ένα αστικό κόμμα που δεν μπορεί να δεχτεί ότι θα μείνει για καιρό μακριά από τη νομή της εξουσίας.
Το ίδιο έκαναν στη συντηρητική παράταξη και με την εκλογή του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη -ήταν ο αντι-Ανδρέας- αλλά έπρεπε να περάσουν έξι χρόνια και να μεσολαβήσουν σημαντικά πολιτικά γεγονότα (σκάνδαλο Κοσκωτά, κυβερνητική συνεργασία Ν.Δ. - ενιαίου Συνασπισμού, παραπομπή Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο) για να καταφέρει η Δεξιά να απομακρύνει (προσωρινά) τον ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ από το προσκήνιο.
Και στον ΣΥΡΙΖΑ όμως κάνουν σκέψεις -και εκφράζουν επιθυμίες- για τον επόμενο επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας. Ποιον θα προτιμούσε ο Τσίπρας για αντίπαλό του; Με τον Ευάγγ. Μεϊμαράκη εκτιμούν στο μέγαρο Μαξίμου ότι δεν θα έχουν πρόβλημα.
Δεν μπορεί ο κ. Μεϊμαράκης να παρουσιαστεί με πειστικό τρόπο ως το πρόσωπο που θα σηματοδοτήσει την ανανέωση και θα μπορέσει να κάνει τις αλλαγές που έχει ανάγκη το κόμμα του, θεωρείται ο εκλεκτός του καραμανλισμού -συνεπώς θα είναι υπό επιτροπεία- και ήδη έχει υποστεί μία βαριά ήττα από τον Αλέξη Τσίπρα.
Το μόνο που θα πετύχουν στη Ν.Δ. με την ανάδειξη Μεϊμαράκη είναι η συντήρηση των δυνάμεών τους, υποστηρίζουν συνομιλητές του πρωθυπουργού. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτηρίζεται εύκολος αντίπαλος γιατί έχει πολλά ντεζαβαντάζ.
Είναι νεοφιλελεύθερος, έχει συνδέσει τ’ όνομά του με απολύσεις στο Δημόσιο, ήταν από τους υπουργούς που χαιρόταν να εφαρμόζει τις μνημονιακές πολιτικές, είναι εξαιρετικά αγαπητός στις τρόικες εσωτερικού και εξωτερικού και το βαρύ όνομα που κουβαλά δεν είναι καθόλου ελκυστικό στους ψηφοφόρους του Κέντρου, που μετακινούνται πότε προς τα κεντροδεξιά και πότε προς τα κεντροαριστερά, αναλόγως του προφίλ των ηγετών των δύο πολιτικών χώρων.
Ο Αδωνις Γεωργιάδης είναι μια καθαρά δεξιά υποψηφιότητα, χωρίς ερείσματα σε ευρύτερα ακροατήρια, συσπειρώνει μόνο τους φανατικούς του κόμματος, προκαλεί αποστροφή στη μεγάλη κατηγορία των μετριοπαθών, στενεύει την εκλογική βάση της Νέας Δημοκρατίας και αν προκριθεί ως λύση από τους πολίτες που θα πάρουν μέρος στη διαδικασία είναι πολύ πιθανόν να εκδηλωθούν τριβές στο εσωτερικό του κόμματος.
Η εκλογή του θα είναι ένα ανέλπιστο δώρο στον Τσίπρα. 
Η πιο δύσκολη για τον ΣΥΡΙΖΑ περίπτωση μοιάζει να είναι η υποψηφιότητα Τζιτζικώστα. Είναι νέος, άφθαρτος, έχει τη στόφα του αιρετικού, και γιατί πήγε κόντρα στο κόμμα του στις περιφερειακές εκλογές και γιατί αρνήθηκε να υπακούσει στις προτροπές Καραμανλή να μην κατεβεί στην κούρσα διαδοχής (ενδείξεις αυτονομίας από τους βαρόνους).
Το μειονέκτημά του είναι ότι δεν θα βρίσκεται στη Βουλή μέχρι τις επόμενες εκλογές. Και ένα κόμμα που δίνει μάχες μόνο μέσα στο Κοινοβούλιο (το πεζοδρόμιο θεωρείται αριστερό μετερίζι) δεν μπορεί να είναι ακέφαλο ή να εκπροσωπείται από διορισμένους.

Ανάγωγα

Καλοδεχούμενη η αναφορά του πρωθυπουργού για σύγκρουση της κυβέρνησης με το οικονομικό κατεστημένο, την κρατικοδίαιτη επιχειρηματική ελίτ και τις δυνάμεις της διαπλοκής. Περιμένουμε έργα, γιατί μέχρι τώρα «όλο μέλι, μέλι κι από τηγανίτα τίποτε».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου