Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

Το φαινόμενο «Χιώτη» στην ελληνική δημοσιογραφία

























 



 Από τη γενιά του «πι αρ» στη γενιά του «copy paste» και του Διαδικτύου
Ο δημοσιογράφος Βασίλης Χιώτης εσχάτως έχει φάει τουλάχιστον τρεις καραμπινάτες διαψεύσεις για ρεπορτάζ στο «Βήμα», στο ραδιόφωνο του «Βήματος»
 και στο «Πρώτο Θέμα»…

Χωρίς να ανοίξει μύτη… 
Είναι προφανές ότι οποιοσδήποτε άλλος -  άσημος, δημοσιογραφίσκος που είχε υπογράψει το θέμα του Κατρούγκαλου για το οποίο ο Χιώτης αναγκάστηκε να ζητήσει ταπεινά συγγνώμη, προκειμένου να γλυτώσει την αγωγή ή ότι ο πρωθυπουργός της χώρας αγόρασε το σπίτι του από πλειστηριασμό ή το χθεσινό με τους Κινέζους… 

Όχι μόνο θα είχε πάει σπιτάκι του, αλλά δύσκολα θα ξαναέβρισκε δουλειά! 
Αυτά όμως συμβαίνουν μόνο στην Ευρώπη που υπερασπίζονται και οι «Μενουμευρωπαίοι» και σωστά κάνουν, διότι έτσι πρέπει να συμβαίνει! 

Δεν μπορεί να γράφεις «δράκους» για έναν πρωθυπουργό – ανεξάρτητα από το ποιος είναι ή για υπουργούς και να μην τρέχει τίποτα! 
Να μην σε απολύουν ή να μην σε ελέγχουν τα πειθαρχικά των δημοσιογραφικών ενώσεων!

Αντίθετα όμως ο Βασίλης Χιώτης επιβραβεύθηκε για τους «δράκους» που υπογράφει εν είδει ρεπορτάζ… Και από το «Βήμα» που καταρρέει μεταπήδησε εγκαίρως, αφού πέρασαν λίγες ημέρες, τόσο όσο για να ξεχαστεί η «παπάτζα» που έγραψε για τον πρωθυπουργό… 

Στη στοργική αγκαλιά του «Πρώτου Θέματος» συνεχίζοντας ακάθεκτος να υπηρετεί τη δημοσιογραφία που έχει μάθει!

Στον τίτλο όμως μιλάμε για «φαινόμενο»… 
Μιας και το συγκεκριμένο είδος δημοσιογραφίας δεν είναι μεμονωμένο παράδειγμα… Πρόκειται για ολόκληρη «σχολή» που με μια δόση υπερβολής εκφράζει μια γενιά δημοσιογράφων που γαλουχήθηκαν στην Ελλάδα των παχιών αγελάδων!

Τυχαία λοιπόν δανειζόμαστε το όνομα του δημοσιογράφου Βασίλη Χιώτη λόγω επικαιρότητας … Αφού είπαμε πρόκειται για σχολή στην οποία ανήκουν δεκάδες έλληνες δημοσιογράφοι, δήθεν πρωτοκλασάτοι και «βαριά» ονόματα…

 Βασικό χαρακτηριστικό αυτής της «σχολής» είναι το «πι αρ», δηλαδή οι δημόσιες σχέσεις. 

Με άλλα λόγια όταν αυτή η σχολή δημοσιογραφίας μιλάει για «ρεπορτάζ» εννοεί «πι αρ». 

Δηλαδή σηκώνει το τηλέφωνο ή πίνει έναν καφέ με τη δήθεν πηγή του που συνήθως είναι κάποιος παράγοντας της πολιτικής ή κοινωνικής ζωής του τόπου και λέει στο δημοσιογράφο τι πρέπει να γράψει!

Συνήθως αυτοί οι δημοσιογράφοι στην Ελλάδα που δεν έχει καμία σχέση με την πραγματική Ευρώπη – αν δεν βραβεύονται είναι τουλάχιστον υποψήφιοι για βράβευση από Ιδρύματα που προάγουν τη δημοσιογραφία! 

Επίσης κοσμούν υψηλές επιτελικές θέσεις σε επιχειρήσεις ΜΜΕ, τηλεοπτικά παράθυρα ως έγκριτοι αναλυτές και πάει λέγοντας και κλαίγοντας!. 

Αλλά τι λέμε;
 Εδώ ο Βασίλης Χιώτης – όπως έγραφαν και οι έγκυρες μιντιακές στήλες, ένα φεγγάρι προοριζόταν για να αντικαταστήσει τον διευθυντή ειδήσεων του MEGA, 
του μεγαλύτερου τηλεοπτικού δικτύου της χώρας! 
Έκτακτα!
 Δήθεν λοιπόν βαριά ονόματα δημοσιογράφων που οι νεότεροι μεγάλωσαν με αυτά, αφού τους είχαν ως πρότυπο ή και δασκάλους στα ιδιωτικά ΙΕΚ!

Δημοσιογράφοι υπερτιμημένοι… 
Που η ημέρα τους ξεκινούσε – τα προηγούμενα χρόνια, με καφεδάκι στο γραφείο του υπουργού, συνέχιζε το μεσημέρι στην εφημερίδα που έγραφαν το «αποκλειστικό» που τους είχε δώσει… 
Και κάπως έτσι έκαναν καριέρα… 

Ενώ αργά το βράδυ στα γνωστά στέκια της πλατείας και του Νέου Ψυχικού ή των βορείων προαστίων, πάλι με τον υπουργό ή τον παράγοντα, τσούγκριζαν τα ποτήρια τους εις υγεία του σανού που θα τάιζαν την επομένη τον ελληνικό λαό, από τις εφημερίδες τους που με δανεικά και αγύριστα συντηρούσαν τα αφεντικά τους! 

Οι πιο τυχεροί και καπάτσοι από αυτούς έπαιρναν και κανά δωράκι! 
Και στο τέλος της ημέρας όλοι ήταν ευτυχισμένοι!

Το πρόβλημα με όλες αυτές τις δημοσιογράφες που πουλάνε «δράκους» και «παπάτζες» για να βγάζουν τον επιούσιο, δεν είναι μόνο η ζημιά που έκαναν και κάνουν…. 

Δεν είναι μόνο ότι στερούν θέσεις εργασίας από άνεργους, πλην αληθινούς δημοσιογράφους… 
Δεν είναι ότι ευθύνονται για την κατασυκοφάντηση του κλάδου… 
Και τα συνθήματα τύπου, «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι»…

 Είναι ότι γαλούχησαν και τη νέα γενιά των δημοσιογράφων – κυρίως του Διαδικτύου, στην «παπάτζα», στην απάτη και εν τέλει στο γνωστό «copy paste»! 

Διότι κύριε μου πώς ο πιτσιρικάς που είχε πρότυπο τον Χιώτη και τον κάθε Χιώτη, να μάθει να κάνει ρεπορτάζ… Βολεύεται στην ευκολία του «copy paste» και γεμίζει τις γαλέρες του Διαδικτύου για ένα ξεροκόμματο!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου